คุณอลิซ ณ ห้องหมายเลข 9

บันทึกลับของพยานธรรมดาผู้รู้เห็นความจริงในวันพิพากษา

[ข้อความหลังปก]

แด่คุณผู้หลงเข้ามาอ่านบันทึกเล่มนี้

เมื่อคุณอ่านจบแล้วหรือเลือกที่จะเพิกเฉยไม่อ่านมัน

ขอให้คุณนำบันทึกเล่มนี้ส่งให้กับคุณ อ. แห่งอพาร์ทเมนท์เวลลิงตัน ห้องหมายเลข 09 ถนนอีเธอร์ เมืองฮัมมิ่งฟอร์ด ประเทศเนเวอร์แลนด์

แนะนำว่าอย่าเพิกเฉย

โปรดทำตามที่ผมบอก ถ้าคุณไม่อยากจะพบเจอกับเรื่องที่คุณไม่อยากประสบที่สุดในชีวิต

ด้วยความหวังดี

ช.

นี่เป็นบันทึกเรื่องราวการใช้ชีวิตธรรมดาๆ โดยคนธรรมดาแบบผม แต่มันดันไม่ธรรมดาเมื่อผมได้พบเจอกับเหล่าผู้คนที่ไม่ธรรมดา…

.

.

.

"ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณเป็นคนประหลาด เป็นคนบ้า สติไม่ดี พวกเขาแนะนำให้ผมอยู่ห่างจากคุณไว้" ผมพูดในขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปยังหญิงสาวผมยาวสยายที่กำลังนอนเหยียดขาและห่มผ้าอยู่ข้างๆป้ายหลุมศพในสุสาน

"แล้วคุณเชื่อพวกเขาเหรอ" 

"หืม?"

"คุณเชื่อพวกเขาจริงๆเหรอ ว่าอลิซสติไม่ดีและเป็นบ้า?"

"เอ๊ะ แล้วที่ผมเห็นอยู่นี่มันไม่จริงหรือไง!?"